Het zal u niet ontgaan zijn dat er een aantal migrantenkaravanen onderweg is naar de Verenigde Staten vanuit de Midden-Amerikaanse staten. Het lijkt zo sympathiek: mensen die niets te verliezen hebben die Trump voor schut zetten door de grenshekken eenvoudig omver te lopen en die daarmee de nieuwe wereldorde inluiden. Of niet soms? Een paar nuanceringen van mijn kant.
Honduras is de meest letterlijke bananenrepubliek ter wereld. Dat zit zo. De Amerikaanse inkoper van bananen Samuel Zemurray legde eind 19e eeuw uitgestrekte bananenplantages aan in Honduras. Daarvoor moest hij eerst president Dávila ten val brengen, waarna Bonilla president werd. Zemurray, de United Fruit Company en de Standard Fruit Company kregen veel invloed in de Hondurese politiek. De United Fruit Company kreeg de bijnaam 'de Octopus' omdat het bedrijf zich stelselmatig met de politiek van het land bemoeide. In 1910 huurde de United Fruit Company zelfs een groep criminelen uit New Orleans in om de regering omver te werpen, omdat deze te hoge belastingen zou rekenen. Afijn, toen volgde er een ietwat lachwekkende voetbaloorlog met El Salvador in 1969, de beruchte oorlog tegen het communisme (Cuba en Nicaragua), dictaturen en uiteindelijk in 1982 iets dat leek op een democratie.
Dat 'iets dat leek op een democratie' is Honduras nog steeds. Het heeft verkiezingen en een parlement en de hele reutemeteut, maar de VS hebben een vieze dikke vinger in de pap en Honduras heeft ook een giftig megagroot gezwel in de vorm van criminele bendes waarvan Mara Salvatrucha de meest bekende is. De leden van Mara Salvatrucha zijn herkenbaar aan hun gezichtstatoeages en zijn berucht om het krankzinnige geweld waarmee ze te werk gaan. Deze bendes verlammen het volledige leven van gewone mensen in Honduras. Ze persen af, moorden, roven en hebben zo ongeveer alle representanten van de democratie in hun greep, via chantage, angst of smeergeld. Het leven in Honduras is een hel met het hoogste moordcijfer ter wereld.
Mara Salvatrucha is ontstaan in de Verenigde Staten in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Je kunt stellen dat door het krankjoreme justitiebeleid (idioot hoge straffen, privatisering van gevangenissen, discriminatie, spreiding bendeleden over andere gevangenissen en uitzetting criminelen na hun gevangenisperiode) de Mara Salvatrucha zich heeft verspreid over de hele VS én over zo ongeveer heel Midden-Amerika en Mexico. Er zouden nu zo'n 100.000 bendeleden zijn in de Amerika's. Omdat de bendeleden zo gewelddadig zijn, worden ze graag ingehuurd door de drugskartels voor hun smerigste klusjes.
Ook in Honduras is er iets dat lijkt op justitie. Een gevangenis in Honduras moet je zien als een verzameling getatoeëerde mannen in een te kleine kooi, die zichzelf bewaken en elkaar uitmoorden, en waar de officiële bewakers zo nu en dan wat te eten over de muren gooien. Feitelijk gaat de Hondurese overheid er over wie er in of uit de gevangenis gaat, maar heeft ze niets te vertellen over wat er binnen gebeurt. Er zijn gevangenissen waar alleen maar bendeleden zitten, er zijn gevangenissen voor niet-bendeleden en er zijn gevangenissen voor uitgetreden bendeleden. Er zijn geen gevangenissen voor foute politici.
Laten we voor het gemak Trump en al zijn democratische en republikeinse voorgangers de schuld geven van de zinloze wars van de VS: war on communism, war on drugs, war on crime, war on terrorism. Allemaal mislukt, allemaal een averechts effect gehad, volle gevangenissen, uitzichtloosheid en het inzicht schrijdt in de VS voort met de snelheid van een schuivend stuk aardkorst.
En daar zit je dan, als Hondurees burger. Straatarm land, elke dag een lijk in de straat, afgeperst, je kinderen onder druk om toe te treden tot een bende.
En daar zit je dan als Hondurees bendelid. Gevangen in een spiraal van geweld, uittreden is bijna onmogelijk (ook door die gezichtstatoeages), je eindigt in zo'n gevangenis of doodgeschoten, en door de angstcultuur drogen je inkomstenbronnen steeds verder op, want je slachtoffers zijn dood, straatarm of geëmigreerd.
En daar zit je dan als Hondurees president. Economie een puinhoop, je hebt niets te vertellen, je onderdanen moorden elkaar uit, drugs vloeien door je land heen op weg naar het noorden, de Amerikaanse ambassadeur roept je een paar keer per week op het matje, toeristen mijden je. Eeuwig sluimert het gevaar van een volksopstand, een bendeoorlog, een door de CIA georganiseerde staatsgreep of dat je gewoon op een stomme doordeweekse dag afgeknald wordt door een sicario. Daar staat tegenover dat je een redelijk inkomen hebt dat je riant laat aanvullen met smeergeld en afgeroomde ontwikkelingshulp.
Hee, maar ook in Honduras lezen ze de krant. Migrantenstromen in Europa. Waarom hebben we dat niet in Amerika? De brave burger denkt: 'Erger dan dit kan het niet worden' en hij vertrekt noordwaarts. Het bendelid denkt: 'Gringo's afpersen en drugs verkopen is veel makkelijker in het noorden' en de president denkt: 'Als de jonge mannelijke werkloze burgers oprotten naar de VS heb ik minder protesteerders, en ze sturen dollars naar hun familie thuis. Iedereen bendelid dat zijn biezen pakt is er een minder. Meer kans dat ik mijn pensioen haal.'
Nu krijgen we de mensen in beeld die de migrantenkaravanen stimuleren en financieren. Alle bestuurders van gebieden waar de karavanen doorheen trekken, hopen dat ze verder trekken en zich niet vestigen in hun gebied. Snel, regel bussen om ze naar het noorden te rijden. Alle drugskartels wrijven zich in hun handen. Onrust, slechte grensbewaking, meer afzet, meer goedkope arbeidskrachten. Snel, stuur mensen mee met die karavanen. Het hele anti-Trump-kamp kraait alvast victorie bij de gedachte dat de migranten en de grenswachten er samen een flinke rotzooi van maken, zodat de gehate Trump eindelijk van het politieke toneel verdwijnt. (In gedachten zie ik een stralende Erik Mouthaan al het RTL4 ochtendnieuws openen.) Idealisten denken dat door de grenzen open te wrikken we in een betere wereld komen te leven. Dat zou kunnen, maar dat moeten we nog maar afwachten en het is hoe dan ook a bumpy ride.
En dan is er nog de schimmige miljardair George Soros en zijn Open Society Foundation. Nooit te beroerd om bij te dragen aan de afbraak van de bestaande gevestigde orde, zonder veel visie op een betere toekomst. Althans, geen visie die hij duidelijk omlijnt of uitdraagt. Gerotzooi met het Nederlandse referendum over Oekraïne, wazige geldstromen naar Kick Out Zwarte Piet, ruzie met de Hongaarse regering, veel te veel gelobby in bijvoorbeeld het Europese parlement en nu duikt de naam van Open Society Foundation weer telkens op bij deze migrantenkaravanen. Het vreemde is dat een stichting die wereldwijd miljarden in beheer heeft, vrijwel altijd ontkent ergens bij betrokken te zijn. Voer voor complotdenkers.
Pak even google maps erbij; van Honduras naar Tijuana – Mexico waar een van de karavanen nu is, is het 4.700 km lopen. Aardige tippel met vrouwen, kinderen en bagage. Dat kan dus alleen maar met hulp van buitenaf gebeurd zijn.
Kunt u het nog volgen? Ik vat samen. De president van Honduras, de middenklasse van Honduras, de leden van jeugdbendes, de Mexicaanse drugkartels, alle autoriteiten van gebieden waar de karavaan doorheen trekt, de tegenstanders van Trump, idealisten en een (kuch…) filantropische instelling hebben allemaal belang bij deze karavaan. Daar moet een luchtje aan zitten.
Grenzen weg? Geweldig! Maar dan ook alle drugs legaliseren, justitie hervormen, George Soros dwingen tot transparantie, bendeleden een uitweg bieden, buitenlandbeleid van de VS normaliseren, alle wars stoppen en importbarrières opheffen. En dan graag 242 jaar VS-neus in andermans zaken wiedergutmachen. En ook alle pseudodemocratische Latino-regeringen vervangen.
En Trump dan? Trump is misschien een enorme eikel maar sinds hij president is, zijn de VS nog geen oorlog of nieuwe war-on-whatever begonnen.
Erik Mouthaan, je bent in de uitzending!
Dat 'iets dat leek op een democratie' is Honduras nog steeds. Het heeft verkiezingen en een parlement en de hele reutemeteut, maar de VS hebben een vieze dikke vinger in de pap en Honduras heeft ook een giftig megagroot gezwel in de vorm van criminele bendes waarvan Mara Salvatrucha de meest bekende is. De leden van Mara Salvatrucha zijn herkenbaar aan hun gezichtstatoeages en zijn berucht om het krankzinnige geweld waarmee ze te werk gaan. Deze bendes verlammen het volledige leven van gewone mensen in Honduras. Ze persen af, moorden, roven en hebben zo ongeveer alle representanten van de democratie in hun greep, via chantage, angst of smeergeld. Het leven in Honduras is een hel met het hoogste moordcijfer ter wereld.
Mara Salvatrucha is ontstaan in de Verenigde Staten in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Je kunt stellen dat door het krankjoreme justitiebeleid (idioot hoge straffen, privatisering van gevangenissen, discriminatie, spreiding bendeleden over andere gevangenissen en uitzetting criminelen na hun gevangenisperiode) de Mara Salvatrucha zich heeft verspreid over de hele VS én over zo ongeveer heel Midden-Amerika en Mexico. Er zouden nu zo'n 100.000 bendeleden zijn in de Amerika's. Omdat de bendeleden zo gewelddadig zijn, worden ze graag ingehuurd door de drugskartels voor hun smerigste klusjes.
Ook in Honduras is er iets dat lijkt op justitie. Een gevangenis in Honduras moet je zien als een verzameling getatoeëerde mannen in een te kleine kooi, die zichzelf bewaken en elkaar uitmoorden, en waar de officiële bewakers zo nu en dan wat te eten over de muren gooien. Feitelijk gaat de Hondurese overheid er over wie er in of uit de gevangenis gaat, maar heeft ze niets te vertellen over wat er binnen gebeurt. Er zijn gevangenissen waar alleen maar bendeleden zitten, er zijn gevangenissen voor niet-bendeleden en er zijn gevangenissen voor uitgetreden bendeleden. Er zijn geen gevangenissen voor foute politici.
Laten we voor het gemak Trump en al zijn democratische en republikeinse voorgangers de schuld geven van de zinloze wars van de VS: war on communism, war on drugs, war on crime, war on terrorism. Allemaal mislukt, allemaal een averechts effect gehad, volle gevangenissen, uitzichtloosheid en het inzicht schrijdt in de VS voort met de snelheid van een schuivend stuk aardkorst.
En daar zit je dan, als Hondurees burger. Straatarm land, elke dag een lijk in de straat, afgeperst, je kinderen onder druk om toe te treden tot een bende.
En daar zit je dan als Hondurees bendelid. Gevangen in een spiraal van geweld, uittreden is bijna onmogelijk (ook door die gezichtstatoeages), je eindigt in zo'n gevangenis of doodgeschoten, en door de angstcultuur drogen je inkomstenbronnen steeds verder op, want je slachtoffers zijn dood, straatarm of geëmigreerd.
En daar zit je dan als Hondurees president. Economie een puinhoop, je hebt niets te vertellen, je onderdanen moorden elkaar uit, drugs vloeien door je land heen op weg naar het noorden, de Amerikaanse ambassadeur roept je een paar keer per week op het matje, toeristen mijden je. Eeuwig sluimert het gevaar van een volksopstand, een bendeoorlog, een door de CIA georganiseerde staatsgreep of dat je gewoon op een stomme doordeweekse dag afgeknald wordt door een sicario. Daar staat tegenover dat je een redelijk inkomen hebt dat je riant laat aanvullen met smeergeld en afgeroomde ontwikkelingshulp.
Hee, maar ook in Honduras lezen ze de krant. Migrantenstromen in Europa. Waarom hebben we dat niet in Amerika? De brave burger denkt: 'Erger dan dit kan het niet worden' en hij vertrekt noordwaarts. Het bendelid denkt: 'Gringo's afpersen en drugs verkopen is veel makkelijker in het noorden' en de president denkt: 'Als de jonge mannelijke werkloze burgers oprotten naar de VS heb ik minder protesteerders, en ze sturen dollars naar hun familie thuis. Iedereen bendelid dat zijn biezen pakt is er een minder. Meer kans dat ik mijn pensioen haal.'
Nu krijgen we de mensen in beeld die de migrantenkaravanen stimuleren en financieren. Alle bestuurders van gebieden waar de karavanen doorheen trekken, hopen dat ze verder trekken en zich niet vestigen in hun gebied. Snel, regel bussen om ze naar het noorden te rijden. Alle drugskartels wrijven zich in hun handen. Onrust, slechte grensbewaking, meer afzet, meer goedkope arbeidskrachten. Snel, stuur mensen mee met die karavanen. Het hele anti-Trump-kamp kraait alvast victorie bij de gedachte dat de migranten en de grenswachten er samen een flinke rotzooi van maken, zodat de gehate Trump eindelijk van het politieke toneel verdwijnt. (In gedachten zie ik een stralende Erik Mouthaan al het RTL4 ochtendnieuws openen.) Idealisten denken dat door de grenzen open te wrikken we in een betere wereld komen te leven. Dat zou kunnen, maar dat moeten we nog maar afwachten en het is hoe dan ook a bumpy ride.
En dan is er nog de schimmige miljardair George Soros en zijn Open Society Foundation. Nooit te beroerd om bij te dragen aan de afbraak van de bestaande gevestigde orde, zonder veel visie op een betere toekomst. Althans, geen visie die hij duidelijk omlijnt of uitdraagt. Gerotzooi met het Nederlandse referendum over Oekraïne, wazige geldstromen naar Kick Out Zwarte Piet, ruzie met de Hongaarse regering, veel te veel gelobby in bijvoorbeeld het Europese parlement en nu duikt de naam van Open Society Foundation weer telkens op bij deze migrantenkaravanen. Het vreemde is dat een stichting die wereldwijd miljarden in beheer heeft, vrijwel altijd ontkent ergens bij betrokken te zijn. Voer voor complotdenkers.
Pak even google maps erbij; van Honduras naar Tijuana – Mexico waar een van de karavanen nu is, is het 4.700 km lopen. Aardige tippel met vrouwen, kinderen en bagage. Dat kan dus alleen maar met hulp van buitenaf gebeurd zijn.
Kunt u het nog volgen? Ik vat samen. De president van Honduras, de middenklasse van Honduras, de leden van jeugdbendes, de Mexicaanse drugkartels, alle autoriteiten van gebieden waar de karavaan doorheen trekt, de tegenstanders van Trump, idealisten en een (kuch…) filantropische instelling hebben allemaal belang bij deze karavaan. Daar moet een luchtje aan zitten.
Grenzen weg? Geweldig! Maar dan ook alle drugs legaliseren, justitie hervormen, George Soros dwingen tot transparantie, bendeleden een uitweg bieden, buitenlandbeleid van de VS normaliseren, alle wars stoppen en importbarrières opheffen. En dan graag 242 jaar VS-neus in andermans zaken wiedergutmachen. En ook alle pseudodemocratische Latino-regeringen vervangen.
En Trump dan? Trump is misschien een enorme eikel maar sinds hij president is, zijn de VS nog geen oorlog of nieuwe war-on-whatever begonnen.
Erik Mouthaan, je bent in de uitzending!
RSS-feed